Określenie “disinterested” odpowiada polskim słowom ‘neutralny’, ‘obiektywny (nie mający w czymś interesu)’, ‘niezaangażowany’, np.:

(1a) I sought counsel of a disinterested party.
Szukałem rady strony neutralnej.
(1b) *I sought counsel of an uninterested party.
(2a) As she was a disinterested party in the case, so she was able to judge it clearly.
Jako że była stroną niezaangażowana w sprawę, była w stanie jasno ją ocenić.
(2b) *As she was uninterested in the case, so she was able to judge it clearly.

W znaczeniu ‘niezainteresowany’, ‘nieinteresujący się’ używamy natomiast słowa “uninterested”, np.:

(3a) He is completely uninterested in baseball.
Baseball go kompletnie nie interesuje.
(3b) *He is completely disinterested in baseball.
(4a) He offered me a loan, but I was uninterested.
Zaoferował mi pożyczkę, ale nie byłem zainteresowany.
(4b) *He offered me a loan, but I was disinterested.

Oczywiście można w tym znaczeniu użyć także czasownika “interested” z zaprzeczeniem, np.:

(5) He is not interested in football.
On nie interesuje się piłką nożną.
(6) He offered my grandmother a loan, but she was not interested.
Zaoferował mojej babce pożyczkę, ale nie była zainteresowana.

Warto też zauważyć, że wielu rodowitych Brytyjczyków i Amerykanów używa wyrazu “disinterested” w znaczeniu ‘niezainteresowany’. Przez osoby wykształcone jest to jednak powszechnie uznawane za błąd.

• « poprz.
• nast. »